METODYKA

Zuchy:           Harcerze:        Harcerze Starsi:         Wędrownicy:           Instruktorzy:

7-9 lat            10-13 lat          14-16 lat                          16-25 lat             od 16 w górę

   *                      | |                     >>                                   * *                  podkładki pod krzyż

Dewiza Wędrownicza:

" Wyjdź w świat, popatrz, pomyśl, pomóż, czyli działaj "

Książka zastępu:                                         |                           Kronika:

-plan pracy zastępu                                       |                           -pomiątki

-dane członków zastępów                             |                          -zdjęcia

-stopnie i sprawności                                    |                          -wspomnienia

-obrzędowości                                              |                           -kapsuły czasu

-regulamin                                                    |                          -plakietki

-kronika                                                        |                          -dyplomy

-składki                                                         |                          -opisy zdjęć

-konspekty zastępu                                       |                          -opisy zbiórek

-informacje o drużynie                                 |                          -swobodny styl pisania

Watra wędrownicza:

 Symbol wędrowników, znajdujący się na naramienniku wędrowniczym, będącym odznaką zdobywaną przez wędrowniczki i wędrowników w ZHP i ZHR. Na ten symbol składa się ognisko ułożone w sposób skautowski na tzw. długie palenie. Tworzą je trzy skrzyżowane polana i znajdujące się nad nimi trzy płomienie.

Kodeks wędrowniczy:

Być wędrownikiem to niemała sztuka, a dostępna tylko dla tych, którzy posiadają prawdziwie harcerską postawę

 Wędrownikowi nie wystarcza znajomość miejsca zamieszkania, wędrownika ciekawi świat, wędrownik, patrząc w swą przyszłość, pragnie odnaleźć własną ścieżkę.

 Wędrowanie to znacznie więcej niż przemierzanie kilometrów czy wytrwałość fizyczna. To sztuka wchłaniania życia, które nas otacza, to oczy i uszy otwarte, to tajemnica współodczuwania przyrody i człowieka.

 Wędrówką nie będzie przyspieszony tupot nóg, nadmiar krzykliwego humoru, lecz właśnie cisza wśród ciszy lasu, skupienie wobec wschodów czy zachodów słońca. To wyczucie wędrownik łatwo odszuka w sobie.

 Wędrownik - jest zawsze gotów nieść pomoc.

 Wędrownik - jest przyjacielem całego świata. Wędrownika ciągnie siła nieprzeparta w dal na coraz to nowe, nieznane szlaki, nie pozwala zastygnąć mu w wygodnym, osiadłym życiu, toczącym się zbyt wolno.

 Wędrownik - spostrzega urok życia wszędzie, gdziekolwiek się znajdzie, gdyż odkrywa to, czego inni w pozornej monotonii codziennych dni dopatrzyć się nie umieją.

 Wędrownik zna radość trudnych zwycięstw, urok przyrody, piękno zdobywania samotnie niewydeptanych ścieżek.

 Wędrownik - stale uprawia wędrówki, wędruje w zimie, w lecie, na wsi, w mieście, tropi miejsca, gdzie może być pożyteczny, a drogę jego wędrówki wyznaczają wartości zawarte w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim.

Szyfry harcerskie

GADERYPOLUKI

Szyfr o niewielkim poziomie trudności, popularny wśród zuchów.

Kluczem do owego szyfru jest wyraz GADERYPOLUKI podzielony na sylaby:

GA - DE - RY - PO - LU - KI

Metoda szyfrowania polega na podmienianiu liter w szyfrowanym wyrazie.

Ale łatwiej będzie pokazać to na przykładzie:

Jeśli w wyrazie mamy literkę „O” to patrzymy na klucz i zauważamy, że literka „O” jest w sylabie z literką „P” więc zamiast „O” wpisujemy „P”.

Literki które nie znajdują się w kluczu po prostu zostawiamy.

Na przykład wyraz: HARCBOOK po zaszyfrowaniu będzie brzmiał: HGYCBPPI

A teraz prześledzimy ten przykład literka po literce:

H: nie ma jej w wyrazie „GADERYPOLUKI” więc zostawiamy ją bez zmian.

A: jest w sylabie „GA”, więc jej odpowiednikiem będzie literka „G”

R: jest w sylabie „RY”, więc jej odpowiednikiem będzie literka „Y”.

C: nie ma jej w wyrazie „GADERYPOLUKI”, więc zostawiamy ją bez zman.

Dalsze litery szyfrujemy w identyczny sposób.

Podobne słowa klucze możemy wymyślać samemu, innymi znanymi są min.:

KO – NI – EC – MA – TU –RY

PO – LI – TY – KA – RE – NU

NO – WE – BU – TY – LI – SA

KA – CE – MI – NU – TO – WY

MO – TY – LE – CU – DA – KI

GU – BI – KA – LE – SO - NY

MA – LI – NO – WE – BU - TY 

Alfabet Morsa

Czekoladka

Szyfr Rozbierzmy

Słowo, które chcemy zaszyfrować dzielimy na dwa wyrazy - co drugą literę tego słowa przepisujemy do drugiego wyrazu. Przykład zapisu: Robert Baden Powell = Rbr oet Bdn ae Pwl oel 

Szyfr Wsteczny

Polega na napisaniu tekstu od tyłu. Istnieją dwie wersje tego szyfru.

· Piszemy po kolei poszczególne wyrazy od tyłu.: 
Robert Baden Powell = Trebor Nedab Llewop 

· Piszemy cały tekst od tyłu: 
Robert Baden Powell = Llewop Nedab Trezor 

Fajne gry harcerskie:

1.Zwierzątka:

Wszyscy stoją w kole, każdy jest innym zwierzęciem. Jedna os. jest w środku, wszyscy wyciągają ręce w przód. Ktoś zaczyna i mówi nazwę któregoś ze zwierząt. Osoba ze środka musi uderzyć w ręce osoby, której zwierze zostało wypowiedziane, zanim ta osoba powie inne zwierze. Gdy ktoś powie zwierzę które jest w środku, którego nie ma w zabawie lub swoje zwierze, to wchodzi do środka. Mam nadzieję, że rozumiesz o co chodzi. U nas w drużynie gramy w to na większości zbiórek.:))

2.Słoneczko:

Ustawiacie się w kole. Jedna osoba wchodzi do środka i podchodzi do wybranej osoby i mówi:

-Słoneczko moje najdroższe, jeśli mnie kochasz, uśmiechnij się!

Osoba ta musi odpowiedzieć się śmiejąc się, ani nie uśmiechając:

-Nie nie kocham Cię i nie uśmiechnę się!

Jeżeli jednak się uśmiechnie zamienia się z osobą w środku i ona podchodzi do innej osoby. Jeżeli ktoś się nie zaśmieje osoba w środku podchodzi do innych.

3.W domu kipi mleko:

Dzieci siedzą w kręgu. Jedno z nich wstaje na środku i wskazując na wybraną przez siebie osobę , szybko mówi "W domu kipi mleko". Zanim skończy, wskazana przez nią osoba musi powiedzieć imię dziecka siedzącego po prawej ręce. Jeśli się pomyli lub nie odpowie szybko, idzie do środka. W trakcie zabawy prowadzący może dawać kilkakrotnie sygnał do zmiany miejsc.

4.Dentysta:

Zabawa dla dowolnej liczby osób (wiadomo im więcej tym lepiej). Gracze siadają w kręgu na ziemi jak najbliżej siebie. Sąsiadujące osoby zaplatają swoje ręce i nogi. Od tej chwili osoby w kręgu będą tworzyły szczękę z ząbkami. Jedna osoba pozostająca poza kręgiem jest dentystą. Jej zadaniem jest wyrwanie (dosłownie) jak największej ilości zębów. Ząb, który zostanie wyrwany staje się asystentem dentysty i pomaga mu w jego niszczycielskim zadaniu. Gra kończy się, gdy ostatnie dwa zęby zostaną rozdzielone. Zęby nie wyrwane w razie "ubytku" w szczęce mogą się przesuwać bliżej siebie i łączyć z innymi ząbkami.

5.Słoneczko:

Dla starszych uczestników. Dzielimy uczestników na dwa zespoły (po równo). Jeden zespół to środek słońca, drugi będzie promieniami. Uczestnicy ze środka tworzą krąg, chwytając się w pasie i pochylają się do wewnątrz kręgu. Uczestnicy drugiej ekipy ("promienie") po kolei wskakują na krąg, przemieszczają się na jego druga stronę, a następnie chwytając się nad kolanami jednej osoby z kręgu opuszczają nogi i robią tzw. mostek. Gdy wszyscy zrobią promienie, na dany znak zespół ze środka słońca trzykrotnie, jednocześnie podskakują. Zawodnicy z ekipy promieni w każdym momencie mogą dotykać ziemi tylko stopami, jeżeli w którymś momencie dotknie się inną częścią ciała zespół ten przegrywa. Jeżeli wytrwa i po trzecim skoku będą dalej się trzymać wygrywają. Potem następuje zamiana ról i tworzy się nowe słońce.

6.Wietnam:

Dwie ekipy.
Jedna ekipa wyrusza w las i na wyznaczonym odcinku ukrywa się. Najlepiej wyznaczyć pętlę drogi wokół kwartału lasu (około 2 km). Ukrywać należy się do 15 metrów w głąb lasu. Ukrywający muszą widzieć co się dzieje na drodze.
Po 15-20 minutach rusza druga ekipa. idą i wyszukują ukrywających się. Nie wolno schodzić im z drogi w las. Każdy znaleziony idzie dalej z nimi. W przypadku, gdy kogoś miną i nie znajdą go, to gdy ekipa druga odejdzie na 50 metrów od miejsca jego ukrycia, to ukrywający ujawnia się.
Później następuje zmiana ekip.
Można też grę utrudnić i szukający mogą schodzić z drogi.

7.Czołgi:

Zabawa polega aby harcerze dobrali się wagowo (tak mniej więcej) i stali w kółku.
Potrzeba jest jedna osoba prowadząca, która daje polecenia.
Osoba prowadząca mówi:
„Na czołgi”
A w tym momencie jedna z osób wskakuje na drugą.
I po pewnym czasie osoba prowadząca mówi:
„Z czołgów”
I w tym momencie ta osoba, która była na tej drugiej zeskakuje i biegnie w prawo (musi obiec koło) i gdy już dotrze do swego czołu przechodzi mu pod nogami i wskakuje ponownie na czołg.Odpada ta osoba, która wskoczy ostatnia na czołg.

8.Ręce na stół:

Wszyscy trzymają ręce pod stołem i pod nim podają sobie monetę z ręki do ręki. Na sygnał „ręce na stół” wszyscy kładą ręce płasko na blacie stołu. Jedna osoba stoi obok stołu i jej zadaniem jest odgadnięcie pod czyją dłonią jest moneta. Jeżeli odgadnie następuje zamiana ról. Można zgadywać tylko trzy razy. Potem następuję zmiana na innego chętnego.

Przyśpiewki

Przed jedzeniem:

Jedz, jedz, jedz z nami Ty,

Jedz z nami bracie, aby wióry szły!

Wypij aż do dna, za przygody złe!

Jedz z nami bracie i nie przejmuj się!               

                              Pobłogosław Panie z wysokiego nieba

Hej! Co by na tym stole nie zabrakło chleba!

Hej! Co by na tym stole nie zabrakło chleba!

Nie zabrakło chleba, nie zabrakło gruli

Hej! Ani tej miłości do Twojej Matuli !

Hej! Ani tej miłości do Twojej Matuli !

W stepie szerokim, którego okiem
Nawet sokolim nie zmierzysz
Wstań , unieś łychę
Spójrz w swoją michę
i za jedzenie się bierz.
(w czasie śpiewania trzech ostatnich wersów robimy to, co śpiewamy

Smacznego kochane druhenki! (chłopcy)

Smacznego kochani druhowie! (dziewczyny)

Niech wam wyjdzie na wdzięki kochane druhenki! (chłopcy)

A wam na zdrowie kochani druhowie! (dziewczyny)

Smacznego! (wszyscy razem)

Po jedzeniu:

Hej dziękujemy! Hej smakowało!

Hej dobre było ale mało! Hej! x2

Ściereczko myj gary gary, ( pokazujemy w powietrzu ściereczkę i mycie)
Nie oszczędzaj rąk, łou! (ocieramy tak jakby ręce z kurzu i do góry ręce )
Z brudem się weź za bary, (bierzemy się sami ze sobą za bary )

Z kuchni powiedz won! (pokazujemy "won!" )

Po występie:

Bułka na suficie (krzyczy jedna osoba wskazując na sufit) !

 Gdzie?! (wszyscy odpowiadają spoglądając w góre)

Jak było? Kaczo!
Jak było? Byczo!
Jak było? Kaczo Byczo i Indyczo!

PKS - Pięknie kurcze super
PKP - Pięknie kurcze pięknie
MZK - Miejskie zakłady komunikacji

Na wysokim niebie, 

chmurka chmurkę jeeeee...zu co one tam robią?

Chyba grają w szachy warcabami :)

Umundurowanie w ZHP

W skład munduru wchodzą:

-nakrycie głowy (beret, furażerka, kapelusz, kapelusz "Olga", rogatywka)

-bluza harcerska (kobiety - jasna, mężczyźni - ciemna zielona)

-nad lewą kieszenią lilijka lub krzyż

-chusta w  kolorze drużyny

-pas harcerski (kobiety - czarny/granatowy, mężczyźni - ciemny zielony)

-dół od munduru (kobiety - spódnica, czarne spodenki, długie spodnie czarne, granatowe, oliwkowe; mężczyźni - spodenki ciemny zielony, długie spodnie czarne, granatowe, oliwkowe)

-getry harcerskie

-czarne buty 

            Damski:                                                                                                   Męski:

                                                 

Hymn Harcerski

Ma 3 zwrotki i refren ale zazwyczaj śpiewa się tylko pierwszą zwrotkę i refren.

Wszystko co nasze Polsce oddamy
W niej tylko życie więc idziem żyć
Świty się bielą, roztwórzmy bramy
hasło wydane, wstań w słońce idź!

ref: Ramię pręż, słabość krusz
Ducha tęż, Ojczyźnie miłej służ
Na jej zew, w bój czy trud
Pójdzie rad harcerzy polskich ród
Harcerzy polskich ród!

Czynem bogaci, myślą skrzydlaci
z płomiennych serc więc uczyńmy grot.
Naprzód wytrwale! Śmiało! Zuchwale!
W podniebne szlaki skierujmy lot.

Ref: Ramię pręż...

Po ziemi naszej roześlem harcerzy,
pobudka zabrzmi: Zbudź się! Prawdzie służ!
I wszystko wstanie, w krąg się rozszermierzy,
by Matkę Polskę chronić od burz!

Stopnie harcerskie

Stopnie zdobywane w harcerstwie poprzez wykazanie się określonym zasobem wiedzy i umiejętności.

Stopnie są elementem metody harcerskiej, dzięki której harcerze zostają zmotywowani do samorozwoju. W poszczególnych organizacjach harcerskich są różne systemy stopni.

Ochotniczka-młodzik 
Poznaje smak harcerskiej przygody. W swoim postępowaniu kieruje się Prawem Harcerskim. Pamięta o codziennym dobrym uczynku. Chętnie zdobywa nowe wiadomości i umiejętności przydatne w zastępie, drużynie, domu i szkole. Jest zaradna /zaradny, dzielna / dzielny i pogodna/ pogodny.
  

Tropicielka-wywiadowca 

Przestrzega Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego w codziennym życiu. Zdobywa harcerską wiedzę i doskonali umiejętności z różnych dziedzin. Tropi sytuacje, w których może

Pionierka-odkrywca 
Ocenia siebie i swoje postępowanie odwołując się do Prawa Harcerskiego. Potrafi radzić sobie w różnych sytuacjach. Można na niej/nim polegać, uczynna/ uczynny, odważna/ odważny, samodzielna / samodzielny.Wywiązuje się z obowiązków, wynikających z miejsca w drużynie.

Samarytanka-ćwik
Poszukuje wzorów do naśladowania zgodnych z harcerskimi wartościami. Szuka sytuacji, w których może pomóc zgodnie z wyrażoną w Przyrzeczeniu szczerą wolą. Pracuje nad swoim charakterem. Poszukuje swoich zainteresowań i pasji. Rozwija je zdobywając wiedzę i umiejętności w wybranych dziedzinach. Współtworzy życie drużyny.
    


Harcerka orla-harcerz orli
Kierując się Prawem Harcerskim buduje swój własny system wartości. Sama/ sam wyznacza swoje cele. Wybiera swoją drogę życiową. Dąży do mistrzostwa w wybranych dziedzinach. Podejmuje wyzwania. Znajduje pole stałej służby.



Harcerz Rzeczypospolitej-harcerka Rzeczypospolitej
Ma własny system wartości wynikający z Prawa Harcerskiego. Kieruje się nim we wszystkich aspektach swojego życia. Potrafi godzić pełnione przeze siebie role, np. w rodzinie, w szkole,
w pracy, w działalności społecznej. Osiąga mistrzostwo w wybranych dziedzinach aktywności. Jest świadomą obywatelką/świadomym obywatelem RP. Swoim życiem daje świadectwo o harcerstwie

WAGGGS

Przeznaczony dla kobiet. Nosimy na lewej kieszeni munduru.

Symbolika:

Złota koniczyna na jasnoniebieskim tle symbolizuje słońce, które świeci na wszystkie dzieci na świecie. Trzy listki symbolizują trzy części Przyrzeczenia Skautowego: służbę Bogu i Ojczyźnie, służbę innym i przestrzeganie Prawa Skautowego. Dolna część koniczynki - łodyga - symbolizuje płomień miłości międzyludzkiej, Żyłka biegnąca przez środek koniczynki symbolizuje igłę magnetyczną kompasu wskazującego drogę, a dwie gwiazdki na ramionach oznaczają Prawo i Przyrzeczenie.

WOSM

Przeznaczony dla mężczyzn. Nosimy na lewej kieszeni munduru.

Symbolika:

Lilijka to dawny symbol rycerski, stąd jej kolor biel oznacza czystość. Purpura to kolor królewski. Krąg i węzeł oznaczają odpowiednio dążenie do doskonałości i wspólnotę harcerzy. Dwie gwiazdki oznaczają Prawo i Przyrzeczenie Skautowe. Trzy części lilijki to trzy części Przyrzeczenia Skautowego: na służbę Bogu, ludziom i Ojczyźnie. Na środkowej części znajduje się igła kompasu, mająca zawsze wskazywać skautowi dobrą drogę.